Translate

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Aν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος


http://theodorakisfriends.com/2013/05/15/mikis-theodorakis-and-the-poet-tasos-livaditis/tasoslivaditis/

“Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος”

 Τάσος Λειβαδίτης

-Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
-Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ' απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς εν' άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ ́ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ' άστρα, για όλες τις
λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
-Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν' ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θ' αρχίζουμε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
-Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ' αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα να γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ' ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ' την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν' ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
-Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος



Παραγωγή: Michael Jeff Splendor

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Eπιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά

   

  
Eπιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
δεν υπάρχει ανάγκη να βιάζεσαι.
Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
γιατί όλη αυτή η βιασύνη?
Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
φτιάξε στον εαυτό σου ένα φλιτζάνι τσάι.
Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
έλα να περάσεις λίγο χρόνο με μένα.

Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
έλα να φορέσουμε μπότες για μια βόλτα,
ας κλωτσήσουμε τους σωρούς τα φύλλα,
να χαμογελάσουμε και να μιλήσουμε.
Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
 φαίνεσαι πάντα τόσο κουρασμένη,
έλα κάθισε και φώλιασε κάτω από το πάπλωμα
και ξεκουράσου μαζί μου για λίγο.

Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
αυτά τα βρώμικα πιάτα μπορούν να περιμένουν.
Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
έλα να περάσουμε ευχάριστες στιγμές,
να ψήσουμε ένα κέικ!
Επιβράδυνε τους ρυθμούς σου μαμά,
γνωρίζω ότι δουλεύεις αρκετά,
αλλά μερικές φορές είναι
ωραίο όταν σταματάς.

Κάθισε μαζί μας ένα λεπτό,
και άκουσε την μέρα μας,
πέρασε μαζί μας πολύτιμες στιγμές,
γιατί η παιδική μας ηλικία δεν περιμένει!



Πόση αλήθεια κρύβει αυτό το υπέροχο κείμενο.Πόση σπατάλη χρόνου κάνουμε καθημερινά σε ανούσια πράγματα και όχι εκεί που πραγματικά αξίζει... 

Πηγή κειμένου:http://media-cache-ec0.pinimg.com/originals/70/06/77/700677fe3bfd26e65daf6b0a458cfbe0.jpg